Το κυρίως (ενόργανο) γλέντι ξεκινά πάντα με συρματικό, εκτός από το γλέντι του γάμου, που αμέσως μετά τα τραγούδια της τάβλας, ξεκινά τραγούδι του ζερβού χορού, καθότι είναι χαρούμενος σκοπός, επιτρέποντας στους μερακλήδες να χτυπούν
Το κυρίως γλέντι με τις μαντινάδες συνεχίζεται και ενδυναμώνεται ακόμα κι όταν ντζευτεί - αρχίσει «ο σι(γ)ανός-κάτω χορός» και καθόλη τη διάρκειά του. Ο σιγανός-κάτω χορός είναι φυσιολογική συνέχεια του γλεντιού. Με την έναρξη του
Χωρίς αμφιβολία η γλώσσα της Ολύμπου είναι επηρεασμένη από το πολιτισμικό και κοινωνικό περιβάλλον το οποίο με την πάροδο των αιώνων διαμόρφωσε το τοπικό ιδίωμα και τη μορφή της. Η γλώσσα της καθημερινότητας στην Όλυμπο
Ο γλεντιστής είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει να γλεντά και να συμμετέχει ενεργά σε γλέντι. Ο χαρακτηρισμός γλεντιστής είναι χαρακτηρισμός που διαρκεί όσο και το συγκεκριμένο γλέντι. Στην Όλυμπο παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο και η
Μερακλής είναι πιο πλατιά έννοια από αυτή του γλεντιστή. Δεν αρκεί να συνθέτει και να τραγουδά μόνο καλές μαντινάδες, να γνωρίζει πολλά τραγούδια και όλες τις μελωδίες-σκοπούς και τους κανόνες του γλεντιού, αλλά να είναι
Χωρίς την ύπαρξη κεφιού κανένας γλεντιστής ή μερακλής δεν μπορεί να έχει καλή απόδοση στο ολυμπίτικο γλέντι. Τι είναι όμως το κέφι, αφού είναι έννοια που δύσκολα ερμηνεύεται με ακρίβεια; Πρόκειται μάλλον για την ψυχική,
Όταν τα θέματα εξαντληθούν διαρκούντος του «σι(γ)ανού-κάτω χορού», ακολουθεί ο γονατιστός χορός και σχετικό με το ρυθμό του τραγούδι. Όμως ακόμα και όταν ο «πάνω χορός» βρίσκεται στη κορύφωσή του, λέγονται μαντινάδες από καλούς μερακλήδες,
Όταν περάσουν αρκετές ώρες γλεντιού και διαφανεί ότι τα σημαντικά θέματα εξαντλήθηκαν με τις μαντινάδες που ακούστηκαν, ένας μερακλής ξεκινά να τραγουδά τραγούδι του γονατιστού χορού. Μετά το τέλος του τραγουδιού αυτού μπορεί άλλος μερακλής
