Μαντινάδα

Πάλι σας εξανάβαλα μέσα εις τη καρδιά μου, καλή πρωτομαγιά λοιπό το νυχατό παιδιά μου.

Με την ευχή της μάνας σου και δική μου ενώνω, να αγαπάς τη Φωτεινή αυτό ποθούμε μόνο.

Η μάνα σου δε τραγουδά να δώσει την ευχή της, κλαίει, προσεύχεται για σε, Κωστή, με τη σιωπή της.

Έχε, αστέρι πολικό, αρχές και παραδόσεις, που βίωσες στο σπίτι μας κι αν θες μη τις προδώσεις.

Ακύμαντη να ’χεις ζωή με το καιρόν αμπάσο, τις συμβουλές μας μπούσουλα, γνώμονα και κουμπάσο.

Άμε, λοιπόν, εις το καλό και ζήσε με υγεία και άγρυπνο σου οδηγό να ’χεις την Παναγία.

Εγώ ’χω τρεις αποστολές και έγνοιες ως πατέρας, η  μια εσύ ’σουνα Κωστή κ’ ήρτε σε αίσιο πέρας.

Τώρα που ντύθηκες, γαμπρέ, κ’ ήβαλες τα καλά σου, ας σου ’φχηθεί ο κύρης σου μαζί και η μαμά σου.