Το «στέλιασμα» του ολυμπίτικου γλεντιού

Ολυμπίτικο γλέντι σημαίνει έκτακτη ή τακτική, τυχαία ή προγραμματισμένη εξαιτίας σπουδαίου γεγονότος συνεύρεση ανδρών, όπου, με τη συνοδεία μουσικού/-ων οργάνου/-ων (λύρας, τσαμπούνας, λαούτου), ποτών και εδεσμάτων, συζητούνται λυρικά, άτυπα ιεραρχημένα θέματα, μέσα σ’ ένα πλαίσιο εθιμικών αυστηρών ρυθμιστικών κανόνων με επίκεντρο πάντα την αιτία της συνεύρεσης. Των θεματικών μαντινάδων προηγούνται εκκλησιαστικά τροπάρια σχετικά με την αιτία του γλεντιού, «τραγούδια της τάβλας- κλέφτικα», «συρματικό» ή τραγούδι του «ζερβού χορού», αν πρόκειται για γαμήλιο γλέντι. Κατά αραιά διαστήματα μεταξύ των θεματικών μαντινάδων, ακούγονται διάφορα παλιά τραγούδια, κυρίως για αποφόρτιση του συγκινησιακού κλίματος που πολλές φορές προκύπτει από αυτές. Εκτός των άλλων, το γλέντι της Ολύμπου προσομοιάζει με την αρχαία εκκλησία του δήμου, όπου οι πολίτες με ελευθερία ανέπτυσσαν και έλυναν τα διάφορα προβλήματα που τους απασχολούσαν. «Το γλέντι είν’ συνέλευση και όλοι τραγουδούμε, στου τόπου τα προβλήματα τις λύσεις μήπως βρούμε». (Γιάννης Ν. Παυλίδης. Στη Ρόδο σε γλέντι στην Αδελφότητα Ολυμπιτών Ρόδου «Η Βρυκούς». Καθαρή Δευτέρα του 1999.)

